MENCIPTA PUISI

Sering datang pertanyaan bagaimana mencipta puisi. Bukan mudah untuk mengajar orang menulis puisi. Walau bagaimana pun bolehlah dinyatakan beberapa sifat bentuk bahasa puisi itu yang berbeza daripada prosa.

Biasanya puisi berada dalam rangkap-rangkap seperti pantun. Memang pantun itu adalah ciptaan yang luar biasa -- di dunia -- sebagai ciptaan seni puisi. Pantun menjadi warisan kebanggaan bangsa Melayu sejak zaman budaya lisan hingga ke zaman budaya cetakan dan budaya maya pada hari ini.

Meskipun puisi itu wujud dalam rangkap-rangkap tertentu, namun prosa yang dipotong-potong ayatnya dan disusun dalam beberapa rangkap tidaklah boleh dianggap sebagai puisi. Kegiatan pembacaan puisi yang diperdengarkan cenderung mempengaruhi penulis mengarang prosa yang dibacakan seperti puisi. Malahan banyak sekali karya yang terbit dikatakan puisi, tetapi setelah disambung-sambung baris-barisnya jelas ia adalah prosa yang lengkap. Kesilapan ini bukan sahaja dilakukan oleh bakat baru, malahan pengarang-pengarang terkenal pun melakukannya.

Antara ciri-ciri pengucapan atau retorik yang terdapat pada puisi ialah :
i) Metafora ( contoh-- "kehidupan adalah suatu kembara");
ii) Personifikasi ( " Kesedihanku menjerit pilu")
iii)Metonimi ( "Putra Jaya " nama ganti bagi kerajaan )
iv) Ironi ( gambaran yang diberikan kebalikan daripada yang dijangka)
v) Aliterasi ( pengulangan konsonan " kalau kukatakan kepada sekalian kawan kita")
vi)Asonansi (pengulangan bunyi vokal "apa maknanya segala cinta yang durjana")

Demikianlah kiranya antara sifat-sifat yang membezakan sebuah puisi (terutama puisi lirik) daripada sebuah naratif atau cerita yang memiliki teks yang lebih panjang.